واضح و روشن است که پیرامون ممتاز علی بن ابیطالب علیه السلام هرچه گفته شود کم است؛چون نمی توان با گفتار و نوشتار،ابعاد نامتناهی آن شخصیت الهی را توصیف کرد.طبیعتا ما انسانهای قاصر،در بیان شخصیت علی بن ابیطالب علیه السلام عاجزیم و لکن به عنوان اسوه،باید او را در حد توان بشری شناخت.شخصیت آن حضرت ترکیبی از عناصری است که هر کدام به تنهایی انسان را به زانو در می آموزد.زهد و بی اعتنایی حضرت علی علیه السلام نسبت به شهوات زندگی و زخارف دنیایی،علم و دانش وسیع،فداکاری در میدان های مختلف،عبادت،عدل و دادگری،رأفت نسبت به ضعیفان و پیش قدمی در همه ی کارهای خیر و نیز حکمت و فصاحت آن بزرگوار،همه بخشی از عناصر تشکیل دهنده ی شخصیت علی بن ابیطالب علیه السلام است.

در این مجموعه سعی برآن بوده است تا در این مجموعه کوتاه داستانهایی را تهیه و تدوین شود که جنبه ی کاربردی و عملی آنها بخصوص برای جوانان بیشتر باشد؛و اینگونه نباشد که مخصوص امیرالمومنین علیه السلام و یا یک انسان معصوم بوده باشد.اخلاق و رفتارهایی است که می تواند برای همه ی اقشار مختلف جامعه ی انسانی و بلکه اسلامی دارای پیام و نکات مهم باشد تا هرکسی به قدر فهم و درک خویش از آن بهره گیرد.برخی داستانها مخصوص عموم مردم است.برخی دیگر مخصوص حاکمان و صاحب منصبان و قضات و روحانیون و کسانی عنوان وراثت انبیاء و فقها را بدوش می کشند.بخشی دیگر مربوط به جوانان است.

در بخشی از این کتاب می خوانیم:

هنگامی که امیرالمومنین علی علیه السلام برای نماز حاضر می شد،رنگ چهره اش تغییر می کرد و به لرزه می افتاد.روزی یک نفر به او گفت:شما را چه شده است؟امام فرمود:«وقت ادای امانتی فرا رسید که خداوند تعالی آن را بر آسمانها و زمین و کوهها عرضه کرد،اما آنها از پذیرش آن ابا کردند و این انسان بود که با وجود ضعف آن را بر عهده گرفت و من نمی دانم که آیا حق این امانت را بدرستی ادا کرده ام یا نه؟

(کتاب ۶۳داستان از زندگی امام علی علیه السلام/صفحه ۴۸)